Autoseksualiteti, i njohur gjithashtu si autoromanticizëm ose orientim autoseksual, është një term që përdoret për të përshkruar individët që përjetojnë tërheqje romantike dhe/ose seksuale kryesisht ndaj vetes. Autoseksualiteti është një orientim seksual relativisht më pak i njohur, i padiskutuar apo kuptuar gjerësisht në krahasim me orientime të tjera si p.sh. si heteroseksualiteti, homoseksualiteti ose biseksualiteti. Ky përshkrim synon të hedhë dritë mbi autoseksualitetin, ndërlikimet e tij dhe ndikimin e tij tek individët që identifikohen si autoseksualë. Autoseksualiteti përfshin aspekte të ndryshme, duke përfshirë autoeroticizmin, dashurinë për veten dhe tërheqjen ndaj vetvetes. Njerëzit që identifikohen si autoseksualët mund ta gjejnë veten kryesisht ose ekskluzivisht të tërhequr nga trupi, personaliteti ose vetvetja e tyre e përgjithshme. Kjo tërheqje mund të shfaqet në mënyra të ndryshme, duke përfshirë eksplorimin e trupit të vet nëpërmjet masturbimit, zhvillimin e lidhjeve të forta emocionale me veten ose ndjenjën e vërtetimit dhe kënaqësisë intensive kur Është e rëndësishme të theksohet se autoseksualiteti është një përvojë subjektive dhe mund të ndryshojë nga personi në person. Disa individë autoseksualë mund t'i japin përparësi kënaqësisë dhe vetë-eksplorimit, ndërsa të tjerë mund të fokusohen më shumë në vetë-lidhjen emocionale. Ekziston një spektër i gjerë i autoseksualitetit, duke filluar nga individët që angazhohen herë pas here në aktivitete vetë-romantike ose vetë-seksuale deri tek ata që kanë marrëdhënie intensive dhe të qëndrueshme me veten. Një person autoseksual mund të gjejë fuqizim dhe përmbushje në vetëkënaqësinë dhe dashurinë për veten. Ata mund të kenë një ndjenjë të fortë të vetvetes dhe të mishërojnë cilësitë e vetëpranimit, vetëbesimit dhe vetë-fuqizimit. Individët autoseksualë shpesh investojnë kohë dhe përpjekje në kujdesin personal, kujdesin për veten dhe vetë-shprehjen, pasi ata i japin përparësi kënaqësisë dhe vlerësimit të tyre. Për disa individë, autoseksualiteti mund të jetë një mënyrë për të eksploruar dëshirat, kufijtë dhe preferencat e tyre pa pasur nevojë për vërtetim ose përfshirje të jashtme. Kjo pavarësi i lejon individët autoseksualë të përqafojnë plotësisht veten dhe të zhvillojnë një kuptim të thellë të dëshirave dhe nevojave të tyre. Mungesa e presionit të jashtëm ose varësia nga një partner për vlefshmëri mund të çojë në një marrëdhënie më autentike dhe përmbushëse me veten. Ndërsa autoseksualiteti është një orientim seksual legjitim, ai është ende shumë i stigmatizuar dhe keqkuptuar në shumë shoqëri. Shoqëria priret t'i japë përparësi marrëdhënieve dhe t'i vërtetojë ato si normë, shpesh duke lënë në hije legjitimitetin e përvojave dhe marrëdhënieve autoseksuale. Individët autoseksualë mund të përballen me gjykimin shoqëror, konfuzionin ose skepticizmin nga të tjerët që e kanë të vështirë të kuptojnë konceptin e tërheqjes së vetvetes ose të vetë-romancës. Është thelbësore të theksohet se autoseksualiteti nuk është sinonim i egoizmit, narcizmit ose egocentrizmit të tepruar. Është një orientim i vlefshëm që u siguron individëve një mënyrë unike për të përjetuar dhe shprehur dashurinë, tërheqjen dhe seksualitetin. Individët autoseksualë shpesh kanë një vlerësim të thellë për veten, por kjo nuk do të thotë se atyre u mungon ndjeshmëria ose aftësia për të dashur dhe për t'u kujdesur për të tjerët. Në fakt, individët autoseksualë mund të mbajnë marrëdhënie të shëndetshme dhe përmbushëse me partnerët, ndërkohë që ushqejnë në të njëjtën kohë dashurinë dhe vetë-romancën e tyre. Autoseksualiteti nuk është një zgjedhje apo një fazë, por një orientim i qenësishëm, ashtu si çdo orientim tjetër seksual. Nëse dikush identifikohet si autoseksual, është e rëndësishme të respektohet identiteti i tij dhe t'i ofrohet një mjedis i sigurt dhe i kuptueshëm. Duke pranuar dhe pranuar diversitetin e orientimeve seksuale, duke përfshirë autoseksualitetin, shoqëria mund të përparojë drejt një qasjeje më gjithëpërfshirëse dhe më dhembshur ndaj seksualitetit njerëzor.